آدم‌های خوب شهر/ ۸

اسمش برازنده‌ی مرامی‌ست که دارد؛ غلام‌عباس!
پیرغلام دربار حسین است و موی سر و ریش را در راهِ محبتِ حسین سپید کرده. هر جا کار خیری بوده، پیش‌قدم بوده و هر قدمِ خیری که برداشته با قصدِ قربت است.
حاج غلام‌عباس که موذنِ جماعتِ صبح و ظهر و شب است و مداح و کمیل خوانِ ذخیره‌ی مسجد، بیرقِ عزای سیدالشهدا را شصت روزِ محرم و صفر از گوشه‌ی درِ چهارلنگه‌ی خانه‌اش پائین نمی‌آورد و ایام سرور و شادی اهل بیت که باشد، ریسه‌های پیچیده لابلای شاخه‌های یاسِ خوشبوی تنیده در تنِ نرده‌های بالای دیوار حیاطش را تا صبح روشن می‌گذارد که ره‌گذران و اهل محل، توفیر شبِ عید و غیرش را یادشان نرود.
حاجی لابد آن یک اندرزِ ویژه‌ی قرآن را به‌تر از همه‌ی ما شنیده که فرمود: دو تا دو تا یا تک به تک، برای خدا به پا خیزید… ( قُل إِنَّما أَعِظُکُم بِواحِدَهٍ ۖ أَن تَقوموا لِلَّـهِ مَثنى وَ فُر‌ادى… +) و برای همین است که هیچ شبِ عیدی را بی ریسه‌های روشنِ لابلای شاخه‌های یاس، سحر نمی‌کند… .
– – – –
میلاد مسعود امام حسن عسکری – که درود خدا بر او و فرزندِ منتظرش باد – مبارک.