از تعبیر ِ “روز ِ مرد” برای سیزده رجب و بزرگداشت مقام و منزلت “پدر” خوشم نمیآید. چه آنکه روز میلاد زهرای اطهر سلاماللهعلیها را هم نه “روز زن” که “روز مادر” نامیدهاند.
علیهذا از پیامهای انبوهی که تهش “روز مرد” را گرامی داشتهاند نیز خوشحال نمیشوم.
اما تلفنی که حجت کرد و گفت در مثل امروزی که زادروز مردترین مردِ عالم است، تماس گرفته که مردانگی را یادم بیاندازد و متذکرم شود که میشود در این وانفسا مرد بود و مرد ماند و مرد مُرد، عجیب و از ته دل کیفورم کرد.
و یادم افتاد تک بیتِ آن پیرمرد تبریزی را که هی به هر بهانهای میخواند:
مرد را دردی اگر باشد خوش است
درد بیدردی علاجش آتش است…
دیدگاهها
سلام
ممنون که می خوانیدمان.
سلام
ممنون که می خوانیدمان.