“شقایق را وحشی می‌خوانند،
چرا که آزاده است و رنگی از تعلق ندارد.
در دشت‌های دور، لابه‌لای سنگ‌ها می‌روید و به آب باران قناعت می‌کند
تا هم‌واره تشنه باشد و بسوزد.
داغ دلش و گل‌برگ‌های به خون آغشته‌اش…
راستی که او را به شهید ماننده می‌کنند و عجبا از این تمثیل که چه به‌جاست!”
– – – –
سید مرتضی آوینی. رضوان‌الله‌علیه
دیدگاه‌ها
سلام
اول این که در پست قبلی ات حرف دل ما را زدی،قربان جسارتت!!
دوم اینکه یاد سید مرتضی را در دل کم نورمان روشن کردی، قربان دل بینایت
سوم اینکه قرار است کاری برای فرهنگ انقلابی منطقه مان کنیم (هر چند کوچک)،دعایمان کن.
پ.ن:
راستی این همشهری تو از تبار …ها نیست…