مستم از جام شراب الغدیر

غدیر است.
عید است.
عیدِ عیدهاست.
حال همه‌ی ما خوب است.
آن سان که مرغ روح‌مان در مثلِ هم‌چه شب و روزی چنان اوج پریده که تا کناره‌ی برکه‌ای برسد در سه راهیِ جدائیِ کاروان‌های حاجیانِ سالِ دهمِ هجری و شریک و شاهد روی هم انباشتنِ جهازِ اُشترانی باشد که برای پیامبر (ص) منبر ساختند و نبی از آن بالا رفت تا بالاترین اوج انسانیِ بشر را روی دست بگیرد و به‌مان – به همه‌ی تاریخ و به همه‌ی فرزندانِ آدم – بنمایاند… .
و آن‌سان که شاعر بیت بسُراید؛
از گوشه‌ی آسمان طربناک
یک قطره علی چکید بر خاک
غدیر
برکه نیست؛ دریاست و مادر همه‌ی اب‌ها و دریاها و باران‌ها و چشمه‌ها و رودها…
دریا دُر دارد و علی دُر دانه‌ی خلائقی است که به زمین هبوط کرده‌اند…
و چه هیچ است کسی که علی ندارد… .

لینک در تلگرام:
https://telegram.me/sarir209_com/301

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.