بده ساقی آن می که حال آورد…

این درست که هر چه از دوست رسد نیکوست
این هم درست که تو اول به ظرف آدم ها نگاه می کنی بعد پُرش می کنی. آن هم آن قدری که لب ریز نشود!
اما
اما فکر نمی کنی این همه اضطراب و فشار، این همه کار نکرده، این همه راه نرفته
کمی
فقط کمی از ظرفی که دست من داده ای زیادتر است؟