غذای اهالی خوی بسان سایر شهرهای آذربایجان عمدتاً آبگوشت و کوفته و آش و پلوهای مختلفه بود که تنوع آن با وضع معیشتی خانواده تغییر پیدا می کرد.
هر فصلی به نسبت فراوانی محصولات، غذاهای مخصوصی داشت و در ماه مبارک رمضان و اعیاد دینی و ملی تنوع غذاها بیشتر می شد و سفرهها رنگین تر می گردید.
در چلوکبابی ها به غیر از چلو کباب، انواع خورشت ها ارائه می گردید و در بعضی قهوه خانه ها آبگوشت ظهر مشتریان فراوانی داشت.
از دیگر اغذیه بازاری کله پاچه و شکمبه و به خصوص (جیز ویز) که در قدیم به آن حسرت الملوک می گفتند و جگر و دل و قلوه و دنبالان و سایر غذاهای محلی پخت می شد و در اختیار مشتریان قرار می گرفت.
گوشت گاو که دیر پخته می شود گواینکه در اروپا مشتریان فراوانی دارد و از بهترین ها می باشد، در شهر خوی درجه دو به شمار می آمد و بهترین گوشت های این شهر همانا گوشت بره و گوشت دنبه دار بود که مورد خواست عمده ی اهالی شهر محسوب می گشت.
افراد بی بضاعت که یارای خرید گوشت گوسفند را نداشتند از گوشت گاو که به آن (سیغیر اَتی) می گفتند استفاده می کردند و از آن آبگوشت می پختند.*
*.- یادواره ی شهر خوی اثر ارزشمند استاد محمدعلی کریم زاده ی تبریزی (خوئی)