سالی که نکوست از بهارش پیداست.

قدیمی های خوی اصول جالبی در هواشناسی و علم پیش بینی اوضاع جوی دارند.
مثلاً یک نگاهشان به سمت غرب، آنجائی که طرف قطور باشد معلومشان می کند که باران در حال بارش مداوم است یا گذرا. ابری که هوای شهر را گرفته برف دارد با خودش یا باران و یا اینکه غیر مثمر است؟!
اما امروز شاخه جدیدی از علم هواشناسی شان را کشف کرده ام. آنا که از خوئی های با اصل و نسب و دارای حق آب و گل است می گفت:
چهار روز اول نوروز، تکلیف حکم چهار فصل را دارند. هوای روز اول نشانگر اوضاع بهار، هوای روز دوم نمود تابستان، هوای روز سوم نشانگر آب و هوای پائیز و اوضاع هوا در روز چهارم عید نمایاننده ی میزان بارش یا عدم بارش زمستانی ست. کنایه ای از آنچه می گویند در فقره ی سال نکوئی که از بهارش پیداست.
به عیار جوشناسی آنا، و با باران پر و پیمانی که امروز بارید، امسال زمستان پر بارشی خواهیم داشت!
البت! تا یار چه خواهد و میلش به چه سازد…
اما از شوخی گذشته، مو لای درز پیش بینی های آماتوری این قدیمی های باصفای شهر نمی رود. حالا گوگل و یاهو و وِدیر دات کام هی با ماهواره هایشان رصد کنند و برای خودشان درصد بارش پیش بینی کنند…