رسم گداپروری

رفیق صاحب خبری می‌گفت:
پیش اربابِ کرم،
با کاسه‌ی پُر رفتن شرط عقل و رسم آداب دانی نیست!
می‌گفت: کریم برنمی‌تابد میهمانش به غیر عطای او متنعم شود و خوش ندارد اهل سفره‌اش دست خالی از خوان نعمت او برخیزند.
می‌گفت: سوی دل‌دار که می‌روی، دل ببُر و دل ببَر و دل بخواه.
می‌گفت: کاسه‌ات اگر خالی ماند، ایراد از کاهلی توست و نه کرم بی منتهای صاحب کرم!
می‌گفت: آن‌که امید بَرَد، گنج عطا آورَد
و آن‌که کمر به نیاز فرود آرد، گندم اجابت درو کند…