امروز که صبح آمد، روزهای جنگ تحمیلی دوم دو رقمی شد. «ده روز» برای جنگی در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی و سلاحهای مخوفِ نرمافزار پایه، زمان زیادی است و طراحانش لابد فکر نمیکردند کار به اینجا بکشد و الان این اوضاع فرسایشی، برای شروع کنندهی جنگ یک شکست بزرگ است و برای طرفی که جنگ بهش تحمیل شده، پیروزی از حیث تابآوری و مقاومت است. چه اینکه ایران بزرگ، علاوه بر دفاع تمام قد، حملهی تمام قد هم کرده است و روز به روز به عمق و میزان اثربخشی حملاتش افزوده شده و میشود.
این ده روز بهانهای ساخته تا وعدهی صادقی که فرمانده سالها پیش روز عید در حرم حضرت رضا علیهالسلام داد، محقق شود. آنجا که گفت؛ «گاهی سردمداران رژیم صهیونیستی، ما را تهدید هم میکنند؛ تهدید به حملهی نظامی میکنند؛ اما بهنظرم خودشان هم میدانند، و اگر نمیدانند، بدانند که اگر غلطی از آنها سر بزند، جمهوری اسلامی «تلآویو» و «حیفا» را با خاک یکسان خواهد کرد[۱].»
و الان که دارم اینها را مینویسم و دوازده سال از آن سخن گذشته، آن «غلط زیادی» از جهود سر زده و جمهوری اسلامی طوری به وعدهاش عمل کرده که وقتی به تصاویر منتشره از سرزمینهای اشغالی نگاه میکنی، هیچ توفیری در تصاویر منتشره از تلآویو و حیفا با غزه و خان یونس در خرابیها و آوارها و آوارگیها نمییابی و آنطور که از قرائن برمیآید، کار تازه شروع شده و تا شخم کامل سرزمینهای اشغالی، ادامه خواهد داشت؛ انشاءالله.
ایران بزرگِ غیور در این ده روز، در برابر دشمن شدیدی که بخاطر ادامه موجودیت غصبیش خون به پا کرده و از «انجام کارهای کثیف» هیچ واهمهای ندارد ایستاده و خواهد ایستاد.
این را هم بگویم که آدمها وقتی عصبیاند عنان سخن از کف میدهند و حرف دلشان را بیرون میریزند و شاید سر همین عصبانیت از طولانی شدن جنگ و به هم خوردن محاسبههایشان بود که صدر اعظم آلمان از کوره به در شد و از دهانش پراند که: «اسرائیل مامور است به اجرای کارهای کثیفی که از دست اردوی غرب برنمیآید» و دقیقه به همین دلیل و سر انجام همین ماموریت است که از کلانترهای چشم آبی اروپائی و کدخدای دیوانهی موزرد آمریکائی، هیچ عتابی نخواهد شنید که مثلا «گناه آن دو طفل معصوم تبریزی چه بود که دیشب[۲] خونشان را سر کشیدی؟ و چرا به آن ۶ [۳] آمبولانس حامل مجروح و مریض حمله کردی و اصلا چرا اصطبل[۴] اسبهای زبان بسته را به توپ بستی؟ و هزار عتاب دیگر که باید بکنند و نمیکنند. چون قلاده را از سگ هارشان برای «انجام کارهای کثیف» برداشتهاند.
و چه تماشائی شده، تابلوی نبرد آخرالزمانی حق و باطل و چه طالعی داریم ما که شانس تماشا و تشریک مساعی در کامل کردن این نقاشی، سهم ما هم شده است.
اینسو مردانی با دلهائی قرص به ایمان که به خدا اعتقاد و «اعتماد» دارند و با تمام اسلحهای[۵] که میتوانستند تدارک ببینند صف بستهاند به دفاع از ایمان و ایرانشان و آنسو، دار و دستهی اوباش و اراذل که هفتاد سال است به نیابت از اشرار عالَم، از هیچ کار کثیفی فرو گذار نبودهاند.
اینسو رزمندگانی که میجنگند برای نابودی متاستاژ صهیونیسم و آنسو غدههای بدخیمی که تکثیر میشوند برای کثیفتر کردن عالَم و معلوم است که وعده خدا حق است و حق در پیروزی مردمان اهل ایمان و یقین که دست به قبضهی سلاح نمیبرند الا به اینکه زمین را جای بهتری برای «انسان» کنند. و خدا چه خوش فرموده که «وَکَانَ حَقًّا عَلَیْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِین[۶]» (یارى مؤمنان حقّى است بر عهدهى ما)
یاران! همررزمان! صبور باشیم… . همین.
[۱] رهبر معظم انقلاب. سخنرانی نوروزی در حرم رضوی. ۱۳۹۲.۱.۱
[۲] حمله پهپادی اسرائیل در مورخه ۱۴۰۴.۴.۱ به خانهای در تبریز که منجر به شهادت دو طفل قرآنآموز به نامهای «طه بهروزی» و «علیسان جباری» شد..
[۳] آماری که تا ظهر روز ۱۴۰۴.۴.۲ از حمله اسرائیل به آمبولانسهای ایرانی منتشر شده است و قطعا با ادامه جنگ و ناکامیشان در میدان، رذالت مجدد و مکررِ مشابه از این اولاد فتنه برخواهد آمد.
[۴] حمله پهپادی به حومه شهر همدان در مورخه ۱۴۰۴.۳.۲۹
[۵] اشاره به آیهی «وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّهٍ…» ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺍﺯ ﻧﻴﺮﻭ [ ﻭ ﻧﻔﺮﺍﺕ ﻭ ﺳﺎﺯ ﻭ ﺑﺮﮒ ﺟﻨﮕﻲ ] ﻭ… [ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﻨﮓ ] ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﻨﻴﺪ (سوره مبارکه انفال. آیه ۶۰)
[۶] سوره مبارکه روم. آیه ۴۷