آن شب قدری که گویند اهل خلوت ام‌شب است؟

می‌گویم؛
رَ‌بِّ إِنِّی لِمَا أَنزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ‌ فَقِیر +
که یعنی؛
الهی!
من به هر خیرى که سویم فرستى سخت نیازمندم… .
مثل موسی، که عطشان و خسته و زار و نزار و با پای برآبله و از صحرای سینا گذشته و در آستانه مَدیَن و قبل دیدار شعیب، وقتی از سر چاه به سایه برگشت، دست به سوی تو برداشت که: مشتاق هر خیری است که از سمت تو باشد.
و من مشتاق هر خیری‌ام که مبدأش توئی… .
ام‌شب،
ته مانده‌ی عنایتی که به خلق شاکرت می‌کنی ما را بس.