و ایضن نامه‌ی وارده‌ای دیگر در فصل یارانه‌های به تاریخ سپرده شده

خیزید و خز آرید که هنگام خزان است
یارانه نگیرید که دولت نگران است
کف‌گیر ته دیگ زده دولت تدبیر
بادِ بدی از جانب صندوق وزان است
دخل همه را کرده طرف خرج عطینا
این کار زموجودی صندوق عیان است
فیکس است حقوق من و تو در همه سال
نرخ همه اجناس ولی در نوسان است
آن چیز که مفت است فقط جان من و توست
حتی چُس فیل و پفک و چیپس گران است
یارانه نگیرید اگرچند بمیرید
در روز جزا اجر همه‌تان باغ جنان است


از فرط نخوردن چه کسی مرده بَبَم جان؟
دانید نخوردن چه‌قَدَر پرهیجان است؟
ای کاش که سوراخ همه دوخته می‌شد
آن چاه بزرگی که مُسما به دهان است
یارانه نگیرید که چرکِ کفِ دست است
چرکی که پر از میکروب و آسیب و زیان است
یارانه نگیرید اگر طالب فیضید
این فیض نه آن ناصرِ با نام و نشان است
از سوژه اگر تا به سحر شعر بگویم
از نوک قلم، قافیه چون سیل روان است
جاوید ولیکن بکش آن زیپ دهان را
چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است
القصه که یارانه نگیرید ز دولت
چون عامل آلزایمر و فتق و سرطان است

دیدگاه‌ها

  1. ريحانه

    خدا خیرتون بده.
    واقعا که گویا و نغز بیان شده.
    ما که فیض بردیم باشد که دیگران نیز فیض ببرند.
    یا حق.

  2. رضا

    سلام
    برادر
    من با کلیات حرف شما موافقم.ولی ریشه این موارد اعم از تورم و گرانی و عدم ثبات قیمتها و خالی بودن صندوق دولت را درسی و سه چهار سال حکومت بد اقتصادی بویژه هشت ساله نهم و دهم باید دید.
    من که یادم نیست ولی تاریخ روایت می کند که هویدا نخست وزیر شاه در دادگاه در دفاع از عملکرد خودش گفته که در طی دوران حکومت اون قیمت خودکار و سایر اقلام کوچکترین تغییری نداشته است.والبته مردم به او خندیده اند که این چه حرف مفتیست خوب قیمت یک خودکار مشخصه .یعنی چی که گرون نشده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.