تکفیر

داعش به ظاهر از دل مبارزانِ مخالفِ حکومتِ اسد برانگیخته شد و به ظاهر در ابتدا، هم‌رزم ارتش آزاد سوریه و جبهه‌ی النصره در سرزمین بلازده‌ی شامات بود و بعد که دید آبی از آن‌ها برای احیای حدود الاهی! گرم نمی‌شود، رأسا آستینِ همت بالا زد و با نقاب و علم و لباس یک‌دست سیاه سر برآورد که عمارتِ اسلام را در عراق و شام بنیان نهد.
این آن چیزیست که خودشان می‌گویند و آن چیزی که نمی‌گویند، این است که “دولت اسلامی عراق و شام” تحتِ حمایت فکری مستقیم سرویس جاسوسی انگلیس و شخص تونی بلر است و با دلارهای نفتی شیوخ شکم‌باره‌ی خلیج فارس ارتزاق می‌کند و مأمورست محور مقاومت شیعی را در منطقه قیچی کند.
بماند که داعش در حدی نبود که موصل – سومین شهر بزرگ عراق – را در یک حمله‌ی چند ساعته تصرف کند و دروازه‌های شهر از قبل برای ورودشان باز گذاشته و میزبان که طاقت مهمان نداشت، خانه به ایشان سپرده بود تا با فراغ بال دینارهای عراقی بانک موصل و سلاح‌های سنگین و نیمه سنگین پادگان‌ها به غمزه‌ی ابروئی در دست دواعش بیفتد تا خوابِ آشفته‌ و تعبیر نشده‌ی صهاینه برای شام، در بغداد و در جابجائی مهره‌های دولت عراق تعبیر شود.
به هر تقدیر، شیعیان عراق که سال‌ها ستمِ صدامِ بعثی را کشیده‌اند و هنوز زخم آن سال‌ها از تن و روح‌شان نرفته، بلدند چگونه کشورشان را از گرداب تکفیر نجات دهند و آتش فتنه را خاموش کنند و خاموشش می‌کنند بإذن الله.
آن‌چه خطرناک به نظر می‌آید و از آن غفلت شده، شاید این باشد که؛ تفکرِ تکفیری بمبی است مهلک که از سال‌ها قبل در زرادخانه‌های اردوی غرب مهیا شده و به این راحتی‌ها خنثا نمی‌شود.
داعش لاجرم راهی را خواهد رفت که طالبان در افغانستان رفته است. خطر، رسوب قرائت خوارج نو در جان امت پیام‌بر آخرالزمان است… .
الهم انا نشکو الیک فقد نبینا
و غبیت ولینا
و شدت الفتن بنا…
فاغث یا غیاث المستغیثین… .