آن عیش مدام

عِراق اربعین با عِراق روزها و ماه‌های دیگر زمین تا آسمان توفیر دارد.
مردمش، کوچه و بازارش و حتا مسیر مستقیم نجف به کربلایش.
درست که وصل بعد از مشقت و هجران دل‌چسب‌تر و خواستنی‌تر است اما، زیارت پائین پای ارباب و بوسه بر آستان ملائک پاس‌بان سیدالشهداء در سیف و شتاء و در گرما و سرما و اربعین و غیر اربعینش حسرت همیشه‌ی همه‌ی دل‌هاست.
خانه‌ات آباد ارباب!
خانه‌ات آباد که باز مرا خواندی و باز مرا در پناهت نشاندی و هیچ‌بار مرا از درِ خود مراندی… .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.