ترقه‌بازی دیروز در تهران، هر چه که نداشت، روحِ –شاید- به خواب رفته‌ی همدلی و مودت و وحدت و میهن‌دوستیِ ما ایرانی‌های به ظاهر بی‌خیال را تکانید و زنده کرد و حرکتِ دوباره داد.
الغرض، خدا بلد است حتا به دستِ شقی‌ترین قومِ تاریخ، ملتی را متحدتر و منسجم‌تر کند.
بماند که این جانیانِ احمق، گرای این گرد و خاکی را که راه انداختند را –شاید- از لابلای غبار حرف‌های مطرح شده در مناظرات گرفتند که شیخِ سبز و بنفش سپاه را نشانه گرفته بود و شعارِ (اسرائیل باید از بین برود) را. و انگار کرده بودند که خبری هست که نیست؛ اینجا جمهوری اسلامی ست. اینجا صاحب دارد!