امروز که ۲۶ روز گذشته از ماه مبارک باشد، سرازیریِ اتمامِ شماره‌ها تا رسیدن عید دارد به نهایت سرعتش نزدیک می‌شود و مردمان – چه آن‌ها که روزه می‌دارند و بیش‌تر از روزه‌دارها، روزه‌خوارها- منتظرالعید و منتظرالحلولِ ماهِ نو اند.
یک پای ثابت دعاهای ماه مبارک، خواستن توفیق حج در سال‌جاریست. و نه فقط برای سال جاری که برای همه‌ی سال‌ها: آن‌جا که می‌خوانیم «…الهم ارزقنی حج بیتک الحرام؛ فی عامی هذا و فی کل عام…» یا آن فراز معروف که می‌گوید: «… اَن تکتُبَنی من حجاج بیتک الحرام…» یا دعای سر سفر افطار «…صل علی محمد و آل محمد و ارزقنی حج بیتک الحرام…» و اگر بشماری هی از این فرازهای حج خواستن هست در لابلای دعاهای وارده در ماه مبارک.
جائی هم خواندم که فرشتگان، لیست حجاج هر سال را در شب قدر برای اصلاح و حذف و اضافه و جرح و تعدیلش می‌آورند محضر امام علیه‌السلام و حج اگر قسمتِ کسی باشد، در شب قدر مقدر می‌شود و توصیه‌ی بزرگان این است که حواس‌تان به حج خواستنِ در لابلای دعاهای شب قدر باشد.
الغرض، شیخِ روشن ضمیرِ اهل دلی داشتیم در یکی از سال‌های حج که دو دعای خوبش هیچ از یاد من نمی‌رود.
اول این‌که می‌گفت «کنار بیت الاهی، جا برای همه هست. غصه‌ی تنگی جا و ازدحام را صاحبِ خانه باید بخورد که کرم و رزق و خزانه‌اش بی‌کران است و شما بعوضش لازم نیست فکرِ ازدحام و قسمت و تقدیر را بکنید و با مترِ خودتان کرم خدا را ذرع کنید! بجای این‌کارها برای هر سال‌تان حج بخواهید. خدائی که من و شما را از نیستی به هستی آورده، اگر دلش بخواهد بلد است چطوری هر سال حج بدهد به‌تان!» و می‌گفت «دل‌تان را طوری بار بیاورید که همیشه هوای حرم کند. و همیشه از خدا بخواهید جای‌تان را در اماکن مقدسه خالی بگذراد و خدا نیاورد روزی را که جا برای من و شما کنار ضریح شش گوشه و جوار گنبد خضرای پیامبر و در لابلای صفوف طوافِ دور بیت الاهی نباشد… .» آمین!