یادداشت‌های جنگی ۰۳

شیوه‌ها عوض شده

میدان هم.

مثل دهه شصت نیست که جنگیدن عبارت باشد از اسم نوشتن برای اعزام به جبهه و بلد بودن تیر انداختن با کلاشینکوف و برنو و ژ۳ یا کار با خمپاره و توپ ۱۰۶میلی‌متری.

الان زمین بازی، نه فقط خاک که هوا و فضا و فضای مجازیست و طُرفه این‌که جنگ در میدان مجازی با قوت و شدت و ضربات بیشتری جریان دارد. و مجازی یعنی که جنگ با اراده‌ها و عزم‌ها و ایمان‌ها!

جالب است که بین خاکِ ما و خاک غصبیِ صهاینه، دو سه مملکت و مرز رسمی فاصله است و برد فن‌آوری را ببین که نبرد آخرالزمانی و بی‌سابقه‌ی حق و باطل به این شدت و قوت، با این فاصله ممتد، ترسیم کرده و جلو می‌برد.

غرض، دچار بلای بزرگ غفلت خواهیم بود اگر؛

خیال کنیم میدان، مثل نبرد هشت ساله و یا جنگ با داعش و تکفیری‌ها روی زمین و رو در روست و منتظر باشیم که کِی مسجد محل، ستاد ثبت نام اعزام به جبهه خواهد شد!

جنگ تحمیلی اخیر، میدانی متفاوت است از آن‌چه تا کنون تجربه کرده‌ایم.

نه مثل روزهای جنگ دهه شصت و ایام مقابله با داعش، ستاد پشتیبانی جنگ دائر می‌شود که زن‌ها خوراک و پوشاک مهیا کنند و مردها صف بکشند برای ثبت نامِ اعزام!

اراده و سنت دیرین و تغییر ناپذیر خدا، پیروزی حق است و ما که در درست‌ترین سمت تاریخ ایستاده‌ایم، اگر دیر بجنبیم، باب جهاد بسته می‌شود و سرمان بی‌کلاه می‌ماند از شراکت در نبرد با شقی‌ترین جانداران دنیا.

میدانِ امروز نه به ضرب گلوله‌های بی‌امان سجیل و فاتح و شهاب و خیبرشکن

که به مدد ایمان و دعا و استمداد از خدا به پیروزی منجر خواهد شد.

غفلت بزرگیست این‌که خیال‌مان فقط! به داشته‌های بی‌نظیری از بی‌شمار موشک و پهپاد که روز را برای صهاینه شب کرده‌اند خوش باشد و خدا را فراموش کنیم و یادمان برود که فرمود «[ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﺒﺎﻟﻴﺪ] ﺷﻤﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻜﺸﺘﻴﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﺸﺖ. [ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ !] ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ‌ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺗﻴﺮ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻛﺮﺩﻱ، ﺗﻮ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻧﻜﺮﺩﻱ، ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻛﺮﺩ [ﺗﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻠﺎﻙ ﻛﻨﺪ] ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﻲ ﻧﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍ ﺷﻨﻮﺍ ﻭ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ.[۱]»

روی حرفم با آنان است که شوق جهاد با شقی‌ترین جانیانِ عالَم در دل‌شان شعله‌ور است. آن‌ها که دنبال راهی هستند برای نبرد رو در رو با اسرائیل در معرکه‌ای که نبردش تن به تن و رخ به رخ نیست و حاشا از غیرت بچه‌های این خاک که دست روی دست بگذارند و میدان را خالی کنند که نمی‌گذارند و نمی‌کنند!

فرمانده که خدایش او را در دژ محکم حمایتش برای‌مان نگه دارد، چند ماه پیش از جنایت جنگ تحمیلی اخیر، معبرِ رسیدن به پیروزی در جبهه مقاومت را با دستور به دعا و توسل و خواندن سوره فتح و دعای ۱۴ صحیفه به روی‌مان باز کرد و یادمان انداخت که خدا فرموده است: «[ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ] ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ [ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺩﺷﻤﻦِ ﺗﺎ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﺎ ﺩﻋﺎ ﻭ ﺯﺍﺭﻱ] ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﻳﺎﺭﻱ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ؛ ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﭘﻲ ﺩﺭ ﭘﻲ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ، ﻳﺎﺭﻱ ﻣﻰﺩﻫﻢ.[۲]»

یعنی که پیروزی را خدا رقم می‌زند و دعای مومنان که به درگاهش می‌کنند. و ما هم‌پای دلاوران سپاهی و ارتشی و نظامی و امنیتی‌مان که روز را بر صهاینه شب تار کرده‌اند و حسرت آب خوش را بر گلوی‌شان گذاشته‌اند، جبهه حق را با دعا و توسل و تضرع به درگاه خدا یاری می‌کنیم. همان‌سان که قرآن فرمود!


[۱]  فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لَکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَکِنَّ اللَّهَ رَمَى وَ لِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیم (سوره مبارکه انفال. آیه ۱۷)

[۲] إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّکُمْ فَاسْتَجَابَ لَکُمْ أَنِّی مُمِدُّکُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَائِکَهِ مُرْدِفِین (سوره مبارکه انفال. آیه‌ی ۹)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *