فَاصْفَحْ عَنِّی بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ

بعضی وقت ها
غلطی که می کنی
آنقدر گنده تر از دهانت هست که کارت با عفو و بخشش راه نمی افتد.
زمزمی که گناهت را بتواند بشوید، لابد باید چیزی بالا تر از عفو باشد که اسمش را گذاشته اند: صفح!
عفو، گذشت از مجازات است ولی صفح یک درجه بالاتر است. صفح این است که صاحب حق، نه تنها آن مجازات معمول را انجام نمی دهد بلکه اصلا نامش را هم نمی برد، به روی طرف هم نمی آورد، اسمش را هم نمی برد
این را می گویند صفح و تو انگار کن معادل امروزی اش می شود: شتر دیدی ندیدی!
خدایا
در این چند روز باقی از شعبان
کار ما را با صفحی که می کنی راه بیانداز
مشتاق و گناه کار و میهمان تو
هرچه که نداشته باشد، به جود ِ بی منتهای تو، حُسن ظنی عظیم دارد!
فَاصْفَحْ عَنِّی
بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ