گفت:
تقوی و هنر، نه فقط این است که مراقب باشی کسی از کلامت ظن باطل نبرد و سوء برداشت نکند،
هنری داری اگر، کلامت را طوری ادا کن که مخاطبت را هم قانع کند و هم راضی.
و گفت: ای بسا کسی سِحر کلامی بلد باشد که مخاطب قانعش شود اما، هر قانع شدنی حُکمن از سر رضایت نیست!
و بیاموز که مستمع کلامت را هم قانع کنی و هم راضی!!!
و بترس از کلامی که مخاطبش از سر نابلدی و ناسخنوری، جوابت ندهد و تو انگار کنی با چربی زبانت، بر او فائق آمده‌ای!