شکر

می دانم که از عهده ام خارج است؛ بزرگی شکری که باید بجای آورم.
می دانستم.
قبلتر هم برایت نوشته بودم همین را که :
انت اکرم من ان تضیع من ربیته!
تو بزرگتر از آنی که با من ساخته اراده ی جبروتی ات دهن به دهن شوی.
گفته بودم که مطمئنم به رحمت واسعه ات.
و اینکه یقین دارم به اینکه -هیچ- مانع عطای تو نیست.
الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع و لا لعطائعه مانع!
ممنونم.