الهی؛
بارانی که باریدی
مرداد جهنمیِ گرما را بهشتِ اردی‌بهشتیِ “بـَـرد و سلام” کرد
و در ناگزیرترین گرمای چله‌ی تابستان
ما و عالم اطراف را میهمان دو سه ساغر هوای خنک‌آلود و دل‌نواز و روح‌افزای بهشت…
الهی؛
تو آنی که توانی به ناز نگاهی، از دوزخی دِهشت‌آلود، خُلد برین بنا کنی
پس
به‌حق محمد و آل‌محمد – که درود بی‌پایانت بر او و اهلش باد –
روزهای دچار روزمرگی‌مان را که دور در باطل می‌خورند و در خوابیم
به سحاب رحمتت ببار و مفید و صدقه‌ی راه خود و کار مورد رضای خود گردان.
برحمتک یا ارحم الراحمین!
– – – – –
پی‌نوشت:
ثلث ماه خدا رفت و دو ثلث باقی‌ش به شتاب بیش‌تر خواهد رفت!
ای ساربان آهسته ران…
دیدگاه‌ها
کارام جانم می رود..