رویِ رودِ روانِ رجب که راه افتاده در روزهای بهشتیِ اردیبهشت
قایقی هست که میشود سوارش شد و تا شعبان و تا فصل میهمانی خدا رفت…
رودِ روان چشم به راه کسی نمی ماند!
دورِ فلک درنگ ندارد
و خورشیدِ مِی ز مشرقِ ساغر طلوع کرده
برخیز و عزمِ جزم به کارِ ثواب کن… +
فَاَین الرجبیون؟!