دل نامه I’m alone! توسط حسین شرفخانلو در سه شنبه, مهر 7, 1388 حالا از آن همه که روزی آنقدر بودند که نمی رسیدی حتی جواب سلام شان را بدهی، کسی نمانده. حتی یک نفر. تنهائی، امتحان ِ سخن ِ این روزهایت است. به انکار مکوش! اِنَّ اللهَ شاءَ اَن یَراکَ قتیلاً نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشتههای مرتبط آیه خوی دل نامه ذکر روزمرهها سفر شیعهگی نوستالوژی دنای خاطرهها جماعت خدا دل نامه سفر شیعهگی ویلچر راندن به اقیانوس آیتی پولیتیک جماعت خدا دفاع دل نامه روزمرهها شهیدانه شیعهگی یادداشتهای جنگی ۰۴
دیدگاهها
نامش انسان بود و
تنها داراییاش
تنهایی…
.
ارحم فی هذه الدنیا غربتی.
تنهایی هم می گن! عالمی داره
یا اللهی اکفنی ما اهمنی