الهی؛ احیای شب بیست و سِیُّم که سپری می‌شود، دل‌تنگی رفتن رمضانت می‌آبد جای شوقی که وقت آمدنش آورده‌بود. حدیث مکرر آمدن و رفتن باز و بسته شدن سفره‌ی ویژه‌ای که برای رمضان تدارک دیده‌بودی خیل بنده‌گانی که به برکت رمضان داخل غفرانت شدند و مُهر قبولی خورد پای پرونده‌شان همه و همه جَلوات رحمانیت …
الهی؛ گفته‌ای و شنیده‌ایم افضل اعمال لیالی قدر، زیارت سید شهیدان است. یعنی به‌ترین تقدیر در جوار قُرب حسین علیه‌السلام است که مقدر می‌شود. یعنی هم‌جواری با حسین ولو به قدر یک شب قدر، افضل از هزار ماه است. یعنی حسین هنوز و هر جا و همیشه، شاه‌راه ورودی به مقام قرُب توست. یعنی در …
الهی؛ از زلزله‌ای که فرستادی و تکانی که در جان و روح و جسم‌مان در شب رویائی لیلۀ قدر دادی، بر می‌آمد که خبری در راه است. چه آن‌که خود فرموده‌ای: اذا زلزلت الارض زلزالها و اخرجت الارض اثقالها… + و ما در پس دهشت عظیم زلزله‌ی سختی که بلا بود و به قاعده‌ی لطف …
هر جا غصّه دار شدی استغفار کن. استغفار امان انسان است. به این کاری نداشته باش که چرا محزون شده‌ای، اذیّتت کرده‌اند؟ گناهی کرده‌ای؟ بعضی وجود خودشان را گناه می‌دانند. شما می‌گویی چرا من درست کار نمی‌کنم، او خودش را گناه می‌داند! محزون که شدی استغفار کن. چه غم خود را داشته‌باشی و چه غم …
الهی؛ به حق این لیالی در گذر از ناتوانی که عذر تقصیر دارد و دل پر بیم و چشم یاری و تو اگرش که نخواهی این حقیر عاصی در چنگال معاصی قالب تهی کند و خالی آن سان که افتد و دانی! پس کرم کن به این کم بضاعتِ دست خالی! برحمتک یا ارحم الراحمین…
الهی؛ تو را به حق نان‌پاره‌ی جُوین افطار علی و ردّ زخم کوله‌بار اطعام ایتام کوفه بر دوش او تو را به حق ملائکه‌ی مقربی که هم‌راه “روح” در مثل شب قدری نازل می‌شوند برای ثبت و درج تقدیر عالمیان سهم ما را از قدر ِ مقدر ِ لیلۀ تقدیر نگاه عاشقانه‌ای قرار بده که …
الهی؛ به حق فرقِ شکافته‌ی علی بین ما و علی شکاف میانداز. آمین!
الهی؛ بفاطمــــــه! گره از کلاف فرج موعود بگشا. برحمتک یا ارحم الراحمین!
یک روز “نیما” هم منزل ما بود که در زندند. رفتم و در را باز کردم و دیدم سید زیبا و قدبلندی پشت در ایستاده. به جرأت می‌توانم بگویم زیباترین مرد جهان بود. می‌دانید که اگر کسی چهره و قد مناسبی داشته‌باشد، در لباس روحانیت زیباتر هم می‌شود. جا خوردم و از سر سادگی از …
باغ‌بان! در باز کن؛ من مرد گل‌چین نیستم! می‌نشینم گوشه‌ای گل را تماشا میکنم…