Month: خرداد ۱۳۸۹

میم مثل؛ فــــاطمه!

ام شب، تمام ِ مادرانه گی و مادرانه گی ِ تمام به کسوت ِ کساء ِ آسمانی ِ تو در می آید که متبرک و مبارک شود. ام شب، آسمان، بهار می بارد… ام شب آسمان، یاس می تراود… و ماه، به یُمن شکوفه های ریخته بر مقدمت، می شکافد… فَصلِّ لربّک وَانحَر!

اصل بقای انرژی

گرمایَش طویل تر از آن است به روز و ساعت و دقیقه، اطفاء شود. حتی وقتی که خوابی، روی گونه های خسته ات رد گرمی هایش باقیست. می گویند انرژی در جهان فنا ناپذیر است و من امروز فهمیدم که بقای انرژی به عشق است و نه به تبدیل آن به صورت! های گوناگون…

باد این چنین که می وزی از هوش می رود…

از قدیم و از ندیم شنیده ایم که: هر آنکس که دندان دهد نان دهد. تقصیر من هم نیست که دهنده ی نان باید در فکر تامین دندان ِ خورنده ی گرامی!ِ نان باشد. می خواستید همان اول کار ما را بد عادت نکنید با کرامت های ریز و درشتتان. کی و کجایش را خودتان …

دعای خیر!

می گوید شب ها وقت بی کاری و نت گردی اش است. می گوید مدتی است چیزی نمی نویسی که بشود به ش گیر داد و آسمان و ریسمان بافت باهاش. می گوید اصلن تو عوض شده ای. شده ای یک آدم دیگر که حتی شوخی هم یادش می رود بکند. می گوید جلسه ی …