معتقدم نعمت تنفس در اتمسفر جمهوری اسلامی، موهبت بزرگیست ثمره‌ی خون‌هائی که پای آرمان‌ها ریخت و ضامن دوام آن‌ها شد. و معتقدم شکر این عطیه‌ی کبیر و این هدیه‌ی گران، نیست مگر تلاش و تلاش و تلاش و نایستادن و نومید نشدن و ساختن و آباد کردن. و معتقدم فردای قیامت باید پاسخ داشته داشیم …

بهار بهانه‌ی بی‌تو شدن بود برای من. بهار با همه‌ی بَهجتی که دارد، با همه‌ی شکوفه‌های یاس و گیلاس، با همه‌ی جوانه‌های رُسته بر سر شاخسارها، با همه‌ی طراوت‌هائی که می‌آورد و می‌آفریند، تلخ روزهائی دارد که مدام تهِ دلم را خالی کنند که؛ هنوز از راه نرسیده، تو را از من خواهد گرفت… . …

۱. اگر آل سعود و هم‌پیاله‌های عربش از شاخ آفریقا تا شبه جزیره توانِ یک‌جا جمع شدن و اتحاد و تصمیم برای حمله و بازپس‌گیری حق!! غصب شده‌ی حکومت‌های عربی را داشتند، چرا تا الآن که بیش از پنجاه سال است حق حکومت برادرانِ عرب‌شان در فلسطین لگدمال صهاینه شده، نتوانسته‌اند ارتش بزرگ عربی را …

سالِ نو یعنی؛ تـــــــــــــــو!

جنت که خود به نام شبستان فاطمه‌ست  سجاده‌ای به گوشه ایوان فاطمه‌ست  – فرمود مصطفی که فدایش شود پدر  روحی که هست در تنم از آنِ فاطمه‌ست  – وقتی که روح فاطمه در جسم احمد است  جان علی و آل علی، جان فاطمه‌ست – ما سربلند و سینه‌ستبر و سرآمدیم  این اقتدار ما ز شهیدان …

تار و پود مصطفا یک لاله بود آن‌هم که… سوخت.

“ما سینه زدیم بی‌صدا باریدند از هر چه که دم زدیم، آن‌ها دیدند ما مدعیانِ صفِ اول بودیم از آخر مجلس شهدا را چیدند… .” +

سال نو نمی‌شود… بهار نمی‌رسد شکوفه از دلِ شاخه جوانه نمی‌زند تا تو نخواهی تا تو نیائی. بیا و بهار را به ثمر برسان؛ یا ربیع الانام… . آن‌سان که قیصر می‌گفت: “بهار آن است که خود ببوید نه آن‌که تقویم بگوید”