مگر می‌شود برای کاری که صفر تا صدش دلی است و برای دل است و جزء به جزءش از دل برآمده
قیمت گذاشت؟
یا روی دست‌مزدش چانه زد؟
یا روی کم و زیادی درصد متعلقش به تو اما و اگر و شاید و باید آورد؟
گیریم که آن پزشک در فلان ده‌کوره دور افتاده خراسان جنوبی، دم بگیرد که این حال ما و این شدت تعلق خاطر ما به این فضا علامت خوبی نیست و اگر حادتر شود، منجر به اختلال سیستم‌هامان می‌شود و چه و چه و چه…
حضرتِ والا جاهِ مخاطبِ خاصِ این سطور! که می‌دانید خاطرتان چه‌قدر برایم عزیز است؛
لطفن، عیب ما به رندی و مستی نفرمائید…
لطفن.