همهی ما رفتارهای عمومی و خصوصی داریم. لباس بیرونی و اندرونی داریم. لباسهای مخصوص مجالس عمومی که رسمی و شق و رق و اتو کشیدهاند و لباسهائی برای راحتیِ منزل و لم دادن که هر کدام بجای خودش لازمند و هیچکدام جای آن دیگری را نمیدهند. نمیشود با لباس ورزشی به مجلس عروسی رفت و …
این یادداشت را از زبان یک شیعهی هیئتی بخوانید. بچه سال که بودیم، از دنیا رفتنِ صدیقهی طاهره که درود خدا بر او باد را در تقویم و اعلانات رسمی، وفات میخواندند و نه شهادت! یادم هست که حتا در برنامههای تلویزیونی – که تقریبا تنها رسانهی تصویری آن زمان بود – هم چیزی در …