بی تو در این وادیه کج می‌رویم!

در شهر باران‌زده و بین مردم سیاست‌زده
غریب‌تر از نام تو نیست.
این مردم – که من هم جزء آنانم –
عادت کرده‌اند به دل خوش کردن با نام تو.
مردمان عصر ما
نه به دنبال امامِ قائم
که محبِ امامِ غایبی‌اند که بشود بِاَیّ ِ نحوٍ کان از او مجمسه ساخت و با خیالش خوش بود و برایش جشنِ تولد گرفت و شعر گفت و هر راست و دروغ دیگری را به ریشش بست…
بی‌خود نیست شنیده‌ایم وقتی بیائی
همین مردمانِ مسلمان
همین من و هزارتای مثلِ من
فتوا می‌دهیم به انکار تو و می‌گوئیم که دینِ تازه‌ای ساخته و آورده‌ای.
فتنه از این سخت‌تر؟
پیچ از این خطرناک‌تر؟
اوضاع از این قمر در عقرب‌تر؟

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.