از شیراز ِ اردی بهشتی
غروب های حافظیه و سرو های سر بلند و رایحه ی روح نواز شب بوها و ملودی ملایم تصنیف های سراج و ناظری،
شب های شاه چراغی و آرامش قریب حرم احمد بن موسی – علیهما سلام – و صحن فراخ و زیارت دل چسب شهید محراب و قدم زدن زیر ِ آینه کاری های هزار وجهی سرسراها،
هشتی های هزار رنگ مسجد نصیرالملک و ارگ کریم خانی و تلالو نور در لابلای پنجره های مشبک ِ هزار رنگ
و پیاده گز کردن های نصف شبانه در خنکای بوی بهار نارنج
را تا عمر دارم از یاد نخواهم برد.