مشکی محرم را از وقتی امام شهید را شناختهام داشتهام. یادش بخیر آن سالها که نوجوان بودیم و جلسات زیارت عاشورایِ عاشورا تا اربعینِ حاج ولی آقای نوروزی تازه راه افتاده بود و شیرینی اسمِ حسین تازه داشت میخزید توی رگهایمان و راه کربلا و زیارت امام مسدود بود و دیدن حرم یک آرزوی دست …
مدینهی دوم اگر باشی در سفر تمتع، نهایتِ نهایتش ۴ یا ۵ روز از سفر یک ماهه و چند روزهات را در مدینهای و این برای متصل شدن سیمهای سرگشته و بی و سر و تهِ دلت به کهربای پرفشاری حبیب خدا و فرزندانش اصلا کافی نیست. امسال ۴ شب و پنج روز میهمان مدینهایم …
خداحافظی از کسی و جائی که دوستش داری، سختترین و ناممکنترین کار عالم است. و امروز روز خداحافظی بود. روز وداع. و من هیچوقت از این کلمه خوشم نیامده است که بوی تلخی و جدائی و دوری میدهد و چنگ میاندازد توی دلِ پر از تشویشِ آدم. هی از صبح میخواستم بروم حرم و هی …
گفته بود «فکر کن یکی از بزرگترهای فامیل، مهمان رودربایستیدار برایش آمده و دور و بریهای نزدیکش هرکدام یک سمتند و کسی دم پَرش نیست که دست کمک بهش برساند و فکر کرده حالا که فلانی و فلانی و فلانی نیستند، میتواند روی تو حساب کند. و یا چون فلانی و فلانی و فلانی نیستند، …
قبلتر متوجهِ این معنا نبودم که کلهم اجمعین مناسک حج، فقط و فقط یک ذکر واجب دارد و آن لبیکی است که در میقات باید بگوئی و با گفتن آن مُحرم شوی و باقی مناسک حج، یا دور زدن است و یا رفتن و برگشتن و یا وقوف و ماندن و هیچ ذکر و دعا …
امروز که ۲۶ روز گذشته از ماه مبارک باشد، سرازیریِ اتمامِ شمارهها تا رسیدن عید دارد به نهایت سرعتش نزدیک میشود و مردمان – چه آنها که روزه میدارند و بیشتر از روزهدارها، روزهخوارها- منتظرالعید و منتظرالحلولِ ماهِ نو اند. یک پای ثابت دعاهای ماه مبارک، خواستن توفیق حج در سالجاریست. و نه فقط برای …
برابر فقه شیعه، مسلمین در ۴ نقطه غیر از شهری که برایشان وطن محسوب میشود، این اختیار را دارند که نمازهای چهار رکعتیشان را کامل بخواند: مسجدالحرام، مسجد النبی، مسجد کوفه و حائر الحسین. این چهار مکان را اصطلاحا اماکنِ تخییر (به وزن تغییر) میگویند. فتوای مراجع در تعیین حدود برای چهار مکان …
وقتی قرارست سفری جمعی آغاز شود و انسانهائی با سطوح مختلفی از سواد و سن و باورها و ردههای اجتماعی، مقصد مشترکی دارند، سوژههای خوبی برای دیدن! فراهم میآید. خاصه در سفری که قرارست در آن، سطح از بین برود و روستائی و شهری و باسواد و بیسواد و رئیس و قاضی و کشاورز و …
یکی از قرص و محکمترین معلمهائی بود که داشتم؛ حوالی سالهای ۷۲ ۷۱ که دانشآموز مدرسه راهنمائی نمونهی دولتی معلم در آخر کوچه باقرخان بودم و مدرسهی دو شیفتهمان از علیالطلوعِ صبح و تا آخرین رمقهای عصر کلاس داشت و پائیزها تا زنگ آخر بخورد و کیف و کتاب بر سر و کولِ هم زنان، …
بس که تو را ندیدهام، از بس که تو را نداشتهام، آنقدر که نبودنت بغض شده و میشود؛ هر جا هر نشانهی کوچکی که ردی از تو داشته باشد برای من میشود علامت. میشود یادواره. میشود نشانهای که با آن تو را زندگی کنم و برای خودم سقاخانهای بسازم که آب خنکِ گوارای یاد تو …