Month: دی ۱۳۹۰

سیرت شهیدی…

دی شب وقت پخش تکه ی هفدهم داستان شوق پرواز عباس بابائی، وقتی عباس، خجسته فر را بعد از اولین پرواز جنگی اش در آغوش کشید، کسی که بغل دستم نشسته بود و تا دلت بخواهد خیال پرداز است و ذهن قصه سازی دارد گفت: انگار او توئی و خجسته فر فلان دوستت! که هرجا …

جا به جـــا!

سعی کردم یادم بیاید دفعه ی قبل خودم را چه کسی جا زده بودم. هر طور شده بود باید از مخمصه رها می شدم. «آهان بله… رنگ کردن خونه ها برای آخر هفته ها بود. در اصل همینی هستم که الان به تون گفتم؛ یعنی شاگرد ِ نجاری. زیر دست یه کابینت ساز کار می …

ناگهان های سخت و شیرین…

‘هر از گاهی که خیلی دور و برت شلوغ می شود و فکر می کنی یل تک تاز میدانی و محور جمع دوستان، خدا به صورتی کاملن هدفمند و استادانه و ناگهانی، از جائی و جوری که هیچ به عقلت خطور نکند، طوری خلع سلاحت می کند خودت بمانی و خودت. بی هیچ یال و …