هر سال
از آن سر دنیا
و هماین یکبار در سال را میآید خوی.
برای شرکت در مجلسِ یادبودِ شهدای کربلای پنج.
برای تعظیم شهدائیهائی که بزرگترین تشییع جنازهی شهر را ساختند…
و این بزرگترین دغدغهی پسری است که پدر ارتشیاش، مرخصی گرفت و لباس بسیج پوشید و رفت و شهید برگشت.
– – –
یاد آن هفده ستارهی سرخ، که سهمِ شهیدستان شهر ما بودند از کهکشانِ روشنِ هزار هزار سبکبال پر کشیده از آسمانِ کربلای پنج، سرخ… سبز… جاوید!
روحمان با یادشان شاد!