بعد از دو سال که از دفن‌تان در تپه‌ای که به نام‌تان ساختیم و پرداختیم گذشت، شرم‌ساری ما دو چندان است. دو ساله است و اصلن زیاد است. شما را از دل خاک‌های تفتیده جنوب و از بین رمل‌های فاو تحفص نکردیم که بیاوریم‌تان در بام شهر و سنگی روی مزارتان بگذاریم و الفاتحه! و السلام. شما را تشییع نکردیم که غربت‌تان از صورتی به صورت دیگر در آید. شما قرار بود جاذبه، مرکز ثقل و مأوا و ملجأ و زینت شهر ما باشید و ام‌روز درست بعد از دوسال که تشییع و تدفین‌تان گذشته است، نه آجری روی آجر گزاده شده و نه یادبود و یادمانی برای تکریم شما ساخته شده. شما کریمید. عزیزید. عزت بخشید و این غفلت دو ساله در ناپرداختن به تعظیم محل قرار و سکنای شما، روی ما را سیاه‌تر و ما را شرم‌سارتر کرده است. شاید پرداختن به ساختن فضاهای مدرن شهری و احداث رو و زیرگذر برای فرهنگ و تمدن ما لازم‌تر از به در آوردن شما از غربت است در بالای تپه‌ی شهداء. شاید.
– – –
مرتبطند:
قدم خیر
هشت بهشت
شهید گمنام
معراج + + +
تپه‌ی شهداء + +
= = =
انعکاس مطلب در خوی نیوز + و آذرنگاه +