رفاقتی که میان گذاشته‌ای چنان پررنگ هست که هنوز بعد سی و یک سال از آن روز بهاری که رفتی و دل دوستانت بردی، هنوز و همیشه در یادشان باشی و بمانی و رفتنت را با روز و ماهش بیاد داشته باشند و مرا شرمنده‌ی لطفی کنند که رد پای صفائی که در رفاقتت بود و هست! در آن عیان باشد… .