اگر پرسند که احکام کفش دوزی چند است؟ جواب بگو که چهار است: اول با طهارت بودن. دویم راست بودن. سیم چون به کارخانه درآید این اسم را گوید: الهم افتح لَنا ابواب رحمتک و الدولَه و الکَسب و برحمتک یا ارحم الراحمین. چهارم چون پشت تخته نشیند این اسم را بخواند: سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله. پنجم {چون} بُرنده بر دست گیرد این اسم را بگوید: سبحان الله ما شا الله. هفتم در وقت سریش کردن این اسم را بگوید: یا غفار و یا ستار و یا کریم و یا رحیم. چون کفش و موزه در قالب کند این اسم را بگوید: اَلم یعلم بـِان الله یَـری؟ *
========
ادب ِ موزه دوزی
مجله ی داستان همشهری. شهریور نود.
*.- موءلف حکم ششم را فراموش کرده و از پنجم به هفتم رفته است. نیز قرار بوده که کفش دوزی چهار حکم داشته باشد. اما هفت حکم ( در حقیقت هشت حکم ) یاد شده.
========
پی نوشت: فکر کن کفشی که دوخت و دوز و قالب گیری اش با این اسامی و اذکار و آیات تنیده شود، راه به خطا می تواند! برود؟