حرفی برای تمام فصول

می رسم به این جا که می فرماید:
أَیْنَ مَا تَکُونُواْ یَأْتِ بِکُمُ اللّهُ جَمِیعاً *
یعنی: هر کجا باشید، خدا همگی شما را می‌آورد (و جمع می‌کند).
بعد جـــائی می خوانم:
مراد از «همگی شما»، یاران قائم علیه السلام است در وقت ظهور.
و فکر می کنم خدا که قیدی نگذاشته در نوع نفراتش و جائی که باشند. گفته همه مان را هر جا که باشیم! برای ظهور منجی جمع می کند!
و یادم می افتد بارها شنیده ام که باران ِ قرآن ِ هزار بطن، هر روز و برای همه تنزیل می شود و سهم هر کس به قدر ظرفی ست که زیر باران بی منتهایش بیاورد.
و خوشی مثل گرمای مطبوعی که رخنه کند در کرختی دستانت پس از سوز شلاقی سرما و خون تازه را بیاورد زیر پوستت و سرخش کند، می خزد زیر پوستم و در هزار توی نا امیدی روزهای مکرر زمستان خوش خوشانم می شود عهدی که هر صبح تجدیدش می کنیم هدر نیست. و خدا حواسش به همه مان هست.
و دلم خوش می شود به روزی که بعد این همه سال نبودن بیائی و این بار مرا هم با خود ببری برای سر بازی دوباره در رکاب مولائی که به امید آمدنش جنگیدی و در خون غلتیدی!
می دانم که می آید!
می دانم که می آئی!
======
*.- سوره ی مبارکه ی بقره. قسمتی از آیه یک صد و چهل و هشتم.