ساعت چهار صبح است.
انتخابات تمام شد.
و شد آن چه شد!
حالا شنبه ی بعد از انتخابات دشمن شکنی است که حضور مردمان سیلی محکم مدنظر حضرت آقا را در گوش دشمن نواخت!
سوال اینجاست که مای ِ دشمن شکن، که با مشت های پولادین، کاخ پوشالین توهم دشمن را در هم کوبیده ایم، به چه آب مطهری می توانیم رنگ تهمت و انگ هائی که به هم زده ایم را پاک کنیم؟
یا نه، چه سان می خواهیم در روی هم نگاه کنیم؟
بله شما را می گویم!
شمائی را که هر دو و هر سه تان را با زخم های سال های جنگ تان شناخته بودیم…