در ساعات طلائی سحر، وقتی که اهل شب مشغول مناجات و دعا و استغفار بودند، کمی قبل اذان صبح از بلندگوی همه‌ی موکب‌ها صدای دل‌نشین قرآن بلند بود که؛ «ان قرآن الفجر کان مشهودا» + و بعد اذان و ادای فریضه‌ی صبح هم. تا وقتی آفتاب اشعه‌های طلائی‌اش را می‌نمایاند. همه‌ی زائران سیدالشهداء سحر را …

راه به راه کسانی بودند که تو انگار کن طلبه‌اند و صندلی و میز پلاستیکی گذاشته بودند و نشسته بودند سر راه زوار که قرائت حمد و سوره‌شان را گوش بدهند و اگر لازم بود تصحیحش کنند. حمد و سوره‌ات را که می‌خواندی و اگر غلط نداشتی، کاغذی می‎‌داند به دستت که یک طرفش سوره‌ی …

غرور تمام یک ملت متجلی در پرچمی است که تک به تک آحاد آن مُلک حاضرند جان‌شان را پایش بگذارند. پرچم نماد ایستادگی و پیروزی و فتح و نصرت نیز هست. وقتی خاکی فتح می‌شود، وقتی جائی نصرتی به دست می‌آید، وقتی پیروزی‌ای اتفاق می‌افتد، این باز پرچم است که بالا می‌رود و به شکرانه‌ی …

می‌گفت: خاصیت تجلی، انهدام است. قرآن بخوان؛ «لَمَّا تَجَلَّىٰ رَ‌بُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکًّا وَ خَرَّ‌ مُوسَىٰ صَعِقًا» + (و آن‌گاه که پروردگارش بر کوه جلوه نمود، آن‌را ریز ریز ساخت، و موسى بی‌هوش بر زمین افتاد) «لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْ‌آنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَ‌أَیْتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَهِ اللَّه» + (اگر این قرآن را بر کوه …

می‌گفت: اساس تربیت و تعالی در مکتب وحی، بر محبت بنا شده است. یعنی در دستگاه توحیدِ ربوبی که اهل بیت علیهم السلام شاگردان خصوصی آنند و عالم بندِ وجود ایشان است و ریزه خوار سفره‌ی کرم آنان، محبت حرف اول و آخر را می‌زند. طُرفه آن‌که در فقره‌ی مابه‌ازای ارسال رسول و تعیین امام …

می‌گفت: انسان خلق نشد مگر برای نیل به مقامِ انسانیت. به مقام توحید. به مرتبه‌ی عبودیت. و تو فکر نکن که این‌ها را مفت به‌ت بدهند. تو اگر طالبی باید مقاوم هم باشی. باید حتا صبور هم باشی. باید بلا کشی بلد باشی و خوش باشی. باید از خود بگذری. می‌گفت: حسین (علیه السلام) که …

می‌گفت: چون سر نباخته‌ایم، در قرآنی که می‌خوانیم و لقلقه‌ی زبان‌مان است، غیر آن اثر است که فرمود «لَوْ أَنْزَلْنَا هَـٰذَا الْقُرْ‌آنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَ‌أَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَهِ اللَّه» + و غیر آن قرآن است که امام شهیدمان بر سر نیزه خوانده و می‌خواند « أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّ‌قِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا …

می‌گفت: آب تمثیل انسان کامل است؛ جاری و محیط به هر چیز. و هر کس به قدر ظرفی که دارد از آن بهره خواهد برد. از آن روست که فرمود «وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَی. أَفَلَا یُؤْمِنُون؟» +

می‌گفت: آیه‌ی آخر سوره‌ی مُلک را بخوان؛ «قُلْ أَرَ‌أَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرً‌ا فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِمَاءٍ مَعِین» + (به من خبر دهید، اگر آبی که می‌نوشید در زمین‌ فرو رود، چه کسى آب روان برایتان خواهد آورد؟) و بدان: این‌جا مقصود خدا از آبی که در زمین فرو رفته، حضرت سیدِ شهیدان است. آن‌جا که …

و کتاب کریم فرموده است؛ “کسانى که بناحق از خانه‌هایشان بیرون رانده شدند گناهى جز این نداشتند که مى‌گفتند: «پروردگار ما خداست» و اگر خدا بعضى از مردم را با بعض دیگر دفع نمى‌کرد، صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مساجدى که نام خدا در آنها بسیار برده مى‌شود، سخت ویران مى‌شد، و قطعاً خدا …