سر بی موئی که ما اینجا می تراشیم و حاشیه هائی که از شغل نیم بندمان می نویسم و دوستانی که قهرمان حاشیه های ما هستند و دل گیر از پرداختن به قصه شان، مستحضر باشند که:
اولا
ما عیب کس به رندی و مستی نمی کنیم!
دوما
مخاطب عمومی وبلاگ ما هزاری هم خُبره ی کشف و کاراگاهی باشد، با آدرس های پیچ در پیچی که از شما می دهمش، هیچ نمی تواند بفهمد قهرمان داستان های ما کدام یک از شما گرامیانید.
سوما
مخاطب پر و پیمان و بازتاب خوب روزمره ها و درخواست های شفاهی و کتبی و برقی! (الکترونیکی) واصله، عزم مرا جزم تر کرده برای پرداخت بیشتر به حاشیه هائی که می نویسم و خوش تر دارم، مخاطب را اقناع کنم تا شما را که خیلی وقت ها به خیلی صراط ها مستقیم نمی شوید!
در خاتمه باز معترفم که؛
ما هم چنان سر بی مو می تراشیم!
سَری به این خصوصیات اگر توی دست و بالتان بود، دریغ نفرمائید!