نبودن تو
آن‌قدر سترگ هست که مصیبت‌های دیگر، کنارش دیده نشوند…
مرهم مختصری هم که می فرستی
ناچیز است
آن‌قدر که نبودنش سنگین‌تر از بودنش یاشد!
غرض، در این جزیره‌ی سرگردانی
که مثل مائی را به امید آب و سراب و سیرابی
به هر سو که می‌خواهی می‌کشانی و هر طور که می‌خواهی می‌دوانی
یادت باشد که
ما
از تو
به غیر از تو نداریم تمنا…
همین!
دیدگاه‌ها
حلوا به کسی ده که محبت نچشیده است..
این مناجات گونه های شما خیلی خوبند. خیلی خوب.
و عکس ها عالی.