دلم برا حرمت پر می‌زنه…

قدیم‌الایام، زوار خانه‌ی خدا خاصه آذری‌ها وقت رفتن و بازگشتن از سفر حج، مسیر کاروانشان از عراق عرب بود و در راه توفیق زیارت سیدالشهدا نصیب‌شان می‌شد و با یک تیر هم حاجی می‌شدند و هم کرب و بلائی.
ام‌روز اما به سبب تسهیلاتی که در وسائل سفر بوجود آمده و نوعا هیچ کاروان زمینی‌ای از ایران عازم بیت الهی نمی‌شود، حسرت زیارت قبر حسین من بعد اتمام مناسک حج بر دل حاجیان می‌ماند.
آن‌ها که حلاوت بوسه بر ضریح شش گوشه را چشیده‌اند به‌تر می‌دانند که چه لذتی دارد زائر حرم کبریائی حسین شدن و حسینی شدن…
الهم ارزقناه!

دیدگاه‌ها

  1. فدایی گل زهرا

    بصیرت یعنی اینکه بدانیم شمری که سر امام حسین (ع) را برید همان جانباز جنگ صفین بود که تا مرز شهادت پیش رفت….
    سلام و عرض ادب
    التماس دعا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.