سال کجا در به‌ترین “احسنِ تقویم” نو می‌شد الا در جوار سنگِ سفیدِ آسمانیِ مزار تو که نام بزرگ و بلندت روی آن به نشان افتخارِ سترگی که آفریده‌ای و هنوز تا همیشه جاریست، حک شده و عید کجا مبارک‌تر است الا در هم‌نشینی با تو…
با تو و تا تو هستی؛
بهشت با من است…
بخت و کامِ جاودانه با من است!