به هر تقدیر، روز بیست و نهم اردیبهشت، کسی از این شش نفرِ اصولگرا و اصلاح‌طلب انتخاب می‌شود و سکان هدایت کشور و اجرای سیاست‌های کلان را به شیوه‌ای که جریانِ مطبوعش دوست دارد، دست می‌گیرد.
در همه‌ی این سال‌ها آموخته‌ام که؛
انتخاب شدن و نشدن کسی، خللی به اسلام و انقلاب وارد نمی‌کند و انقلاب و اسلام و خون شهید، معطلِ اجماع من و شما روی کسی نیست که حفظ شود و یا نشود.
این اما منافات ندارد با این‌که کسی را برگزینیم که از انقلاب و انقلابی‌گری دور نباشد و از داشتن و نمایش دادن شهر موشکی بدش نیاید.
این‌که کسی را برگزینیم که اخمِ حریف برایش گران نیاید و با ابروی گشاده‌ی دشمن، دل و دین و مُلک و غیرت را تاخت نزند.
و چه تلخ بود شنیدن این کنایه از زبانِ رئیس شورای امنیت کشور که فرمود؛ «شهر زیرزمینی را نشان دادند و روی موشک‌ها را نوشتند تا برجام به فرجام نرسد… .»
و مگر روی موشک‌ها چه نوشته شده بود جز جمله‌ی راهبردی امام که «اسرائیل باید از بین برود… .»
نکند شما بعد از مماشات با شیطان، امروز پیِ آنید که مساله‌ی اسرائیل را هم حل کنید؟