تو ماهی و من ماهی این برکه‌ی کاشی
اندوه بزرگی‌ست زمانی که نباشی!
—
آه از نفس پاک تو و صبح نشابور
از چشم تو و حجره‌ی فیروزه تراشی
—
پلکی بزن ای مخزن اسرار که هربار
فیروزه و یاقوت به آفاق بپاشی!
—
ای باد سبک‌سار! مرا بگذر و بگذار
هشدار! که آرامش ما را نخراشی
—
هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم
اندوه بزرگی‌ست چه باشی … چه نباشی
===
از؛ جناب علیرضا بدیع +