پائیز
به بعدازظهرهای کوتاه و چرت‌های کم از یک ربعی‌اش
به بوی هیمه‌ی آتش و هیزمِ نیم سوخته‌ی کنار بساطِ پیرمرد میوه فروش
به خنکای خزیده زیر پوست آدم
وقتی شب خسته از یک‌روز کار کج می‌کند سمت خانه
به برگِ درختانِ سبز
که مقابل نظر هوشیار
یک‌هو هزار رنگ و هزار نقش می‌شود
پائیز است.
لذتِ تنفس در اتمسفرِ نوستالوژیکِ پائیز
گوارا و مانا… .
دیدگاه‌ها
Like