“هی دست می‌رود به کمر‌ها یکی یکی وقتی که می‌رسند خبر‌ها یکی یکی ‘ خم گشته است قد پدر‌ها دو تا دو تا وقتی که می‌رسند پسر‌ها یکی یکی ‘ سردار، بی سر آمده‌ای تا که خم شوند از روی دار‌ها همه سر‌ها یکی یکی ‘ رفتی که بین مردم دنیا عوض شود درباره بهشت …

باد بوی تو را برایم آورده از روی نیزه‌ای که بالایش قرآن می‌خواندی؛ ام حسبتَ انَّ اصحابَ الکَهفِ و الرَّقیم کانوا من آیاتنا عجبا… + وقتی خورشیدِ روشنِ هفده ستاره بودی وقتی منزل به منزل از کوفه‌ی جفا تا شامِ بلا می‌رفتی وقتی نورِ تنورِ خانه‌ی خاموشِ خولی بودی و انیسِ شب تا سحرِ آن …

آن چهره‌ى مظلوم بى‌صداى سربه‌زیرِ منفعلى که از امام سجاد درست کردند به کلى برخلاف واقع است؛ چهره‌ى حقیقى امام سجاد علیه‌السّلام چهره‌ى یک مبارزِ قهرمانِ خستگى‌ناپذیرِ آشتى‌ناپذیرِ پیگیرى است، که با تدبیر تمام، با دقت کامل راه‌ها را مى‌شناسد و انتخاب مى‌کند و به سمت هدف‌ها این راه‌ها را مى‌پیماید، خودش خسته نمى‌شود و …

لِأنَّ حُبّی لک فوق مستوى الکلام قررت أن أسکت… والسلام (و بدان از فزونیِ عشقی که حدش در کلام نمی‌گنجد مصمم به سکوتِ محض شدم…) نزار قبانی. شاعر معاصر سوری + ++

و تو فکر نکن که از دل برود هر آن‌که از دیده برفت و فکر نکن وقتی نیستی، نبودنت نیست و فکر نکن که باد یادِ تو را وقتِ عشای ربانیِ طوفانِ شبانه‌ی پائیزی باخود برد و فکر نکن که رفتنت مترادف نبودنت شده… . باور کن هنوز و همیشه، “بالله که شهر بی‌تو مرا …

بو سعید خراز می‌گوید: «ابلیس را به خواب دیدم، عصائی برگرفتم تا وی را بزنم، بدان باکی نداشت و نترسید، هاتفی آواز داد که وی از این نترسد، وی از نوری ترسد که در دل باشد.» کیمیای سعادت. امام محمدغزالی

خدایا به حق حسین بن علی – که درود خدا بر ایشان باد – و به حق نجاتی که در رکابِ کشتی‌اش نهاده‌ای به حق آن چشمه‌سار جاری که از وادی طف جوشاندی و تشنه کامان حقیقت و حریت را به مدد فیضش می‌آشامانی به حق مشعل هدایتی که با نور ِ انورش روشن کرده‌ای …

الهی به حق ساقی بده جامی زآن شرابِ نورانی که چهل روز نگذشته دمی بیاسائیم در جوارِ روحانی و ختمِ ساغر را در جوارِ عالم پناهِ حضرتِ سقا، میهمانِ اربعین سیدِ شهیدان باشیم. همین. آمین یا رب العالمین!

چون بدون زیارت و با آرزوی زیارت کربلا از این دنیا می‌روم، خواهش می‌کنم که ان‌شاءالله بعد از آزادی کربلا عکس مرا به عنوان زائر امام حسین(علیه‌السلام) بزرگ آموزگار شهادت به کربلا برده و در زیر پای امام (علیه‌السلام) نصب نمائید و در زیرش جمله‌ی: با آرزوی زیارت تو شهید شدم یا حسین را بنویسید. …

“دور و برت دیدم عجب وضعیتی بود مردی زره برد و قبا برد و عبا برد با این بساطی که در آورده‌ست لشگر باید که جمعت کرد و بین بوریا برد” +