دعای روز ششم ماه مبارک رمضان

الهی؛
به حرمت روزهای بلند رمضان
و حرمت لب‌های خشک از گرمای روزهای داغ
و حرمت جگر ِ سوخته‌ی روزه‌دارانت از تحمل عطش
ما را قربانی و فدائی و راهی ِ لب تشنه‌ای کن که در جوار آب، بی‌آب و عطش‌ناک و با لب‌ و کام چون چوب خشکیده به سویت پر گشود و چون روحش – که تجلی اسم اعظم تو بود – به سویت پر می‌گشود، آیه فرمودی که:
یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّه
ارْ‌جِعِی إِلَىٰ رَ‌بِّکِ رَ‌اضِیَهً مَّرْ‌ضِیَّه
فَادْخُلِی فِی عِبَادِی
وَادْخُلِی جَنَّتی
و در تقدیر لیله‌القدر امسال‌مان بنویس که |عبودیت محض| و |بنده‌گی خالص|، مقدرمان شود.
برحمتک یا ارحم الراحمین!