کُلُ مَن یَعرِفُ مصر یَفهَمُ بوضوحٍ أنَّ مصر تُدافع الیوم عن عزتها و کرامتها

باید در هیاهوی این‌روزهای حضراتِ جدید الانتخاب که هنوز از باده‌ی پیروزیِ بادآورده، مستانه می‎روند و هر دو سوی شمشیرشان بُــرّان است و دم از سازش و نفی ایستادگی می‌زنند، مثلِ مُرسی نامی به مسلخ اعتماد به یهود و نصارا می‌رفت که صدقِ وعده‌ی حقِ ره‌بـــر که فرموده؛ «ام‌روز جنگ، جنگ اراده‌هاست! جنگِ عزم‌های راسخ است» عیان می‌شد و طشت رسوائیِ زلف گره زدن با استکبار از بام می‌افتاد که در دعوای قدرتِ حضرات و انگاره‌ی باطلِ این‌که سازش مساوی رفع تحریم و خوشیِ اوضاع اقتصاد و ثبات نرخ دلار و شمش طلاست، هیچ شاهد مثالی عیان‌تر از آن‌چه اردوی غرب بر سر مُرسی آورد نیست!
مُرسی که با پوشش عضویت در گروه اخوان المسلمین و داعیه‌ی پیروی از آرمان‌های جمال عبدالناصر و حسن البنّاء رأی ملتِ مصر را از آن خود کرد از همان ابتدا دل در گروی مهر ِ اجنبی داشت، خیلی زودتر از این‌ها باید ساقط می‌شد و سقوطش سرنوشت همه‌ی آن‌هاست که غیرتِ مسلمان ماندن و مسلمان مردن ندارند!
چه آن‌که او، تحصیل کرده‌ی غرب بود و پسرانش تابعیتِ آمریکائی داشتند و مقصد اولین سفر خارجی‌اش را عربستان برگزید که نام‌دارترین حامی عربیِ صهیونسیم و نفاق و جهل است. و وقتی در آن سفر چند ساعته‌ی پر حاشیه به ایران و اجلاسِ سرانِ غیر متعهد آمد، از شدتِ نافهمی در ابتدای کلامش درود بر لعینِ اولی و دومی فرستاد و خوش بود که به دیدار ره‌بـــرمان نرود و خرجش را از خرج مقاومت و حُریت سوا کند.
بماند که مُرسی رآی آورده بود که عهدنامه‌ی ننگینِ کمپ دیوید را ملغی کند و خط لوله‌ی صادرات گاز به اسرائیل را ببندد و محاصره‌ی غزه را بشکند که عهد شکست و هیچ از این‌ افتخارها را به نام خود ننوشت.
این‌که در رگ‌های مُرسی، خونِ شیعه نبود تا غیرتِ علوی نگذارد ایادی مبارک را امین بپندارد و ساخت‌های نوپا و لرزانِ انقلابِ مردمِ مصر را دو دستی به بعثی‌های هوادار ِ مبارک بازگرداند و هزار اشتباهِ ریز و درشت دیگر که در سقوط او مؤثر بود، عنوان حرف من نیست و من دلم به حالِ اعتمادی می‌سوزد که از بدنه‌ی جریان اسلام‌خواه در مصر و کشورهای اطراف سلب شد و شاکرم که خدا با دست قدرت خود بار دیگر نشان داد که اسلام اصیل، اسلام مبارزه و مقاومت و جهاد است!
و نشان داد که سخن حقِّ قرآن، هنوز وعده‌ی صدق می‌دهد که فرمود: لن ترضی عنک الیهود و لا النصاری حتی تتبع ملتهم +
و خدا را شاکریم که نوح است کشتی‌بانِ انقلاب ما و هیچ طوفانی را یارای گزند به امانتِ حاصل از خونِ شهیدان نیست…
و مُرسی ام‌روز باید در بازداشتِ ارتشیانِ بعثیِ حامیِ مبارک باشد تا از پسِ میله‌های زندان ببیند و ببینند که سودای سازش سرابی بیش نیست… .
– – – –
*. عنوان، عبارتی است از خطبه‌ی عربی حضرت آقا در بهمن۸۹ که در فقره‌ی خیزش مردم مصر ایراد شد. +