این حالاتى که شما در کسانى مثل امام رضوان‌اللَّه‌علیه در سنین بین هشتاد و نود سالگى مى‌بینید، ادامه‌ى حالات جوانى ایشان است…
بعد از ماه رمضان که انسان ایشان را مى‌دید، در یک دیدار و ملاقاتى که با مردم حرف مى‌زدند، آدم به طور محسوس مى‌فهمید که ایشان در این یک ماه، نورانی‌تر شده‌اند.
آدم، این را حس مى‌کرد.
پیرمرد هشتاد و چند ساله – نزدیک نود ساله – این یک ماهه حرکت مى‌کرد و پیش مى‌رفت!
همیشه در حال حرکت بودند؛
امّا ماه رمضان، بیش‌تر و جدّی‌تر! چون میدان، میدان مناسب‌ترى است!
– – – –
حضرت آقا. دیدار تعدادی از دانشجویان تشکّلهای اسلامی در مراسم افطاری شب بیست‌و‌سوم ماه رمضان ۱۳۷۶/۱۱/۰۱ +