کک دولت که از شهادتِ طلبهی ناهی منکر نگزید.
خطابِ شدیداللحنی هم نشنیدم از دولتیان به همتایانِ پاکستانی سر ماجرای گروگانگیری و شهادت گروهبانِ شهیدِ مرزبانی.
بماند که در چشن جهانی نوروز در کابل به جای قهر و غضب، با جناب رئیس جمهور پاکستان پالوده بستنی هم صرف شد.
دو روز است بقول حضرات، سربازانِ مرزبان آزاده شدهاند و هنوز مسیر مناسب و امن برای انتقالشان کشف نشده! + و این وسط تکلیف پیکر مرزبان شهید جمشید دانائیفر منوط شده به تحویل جسد پنجاه محاربِ تکفیری به گروهکی که سر جمع پنجاه نفر عضو ندارد! و خدا میداند این وهابیهای بیشاخ و دم سر تحویل چهار مرزبان ربوده شده، چند صد هزار دلار باج از دستگاه عریض و طویل دیپلماسی اخاذی کردهاند؟!!
فأین تدبیر؟
فأین امید؟
دیدگاهها
این ۴ تا بیشتر از اینا ارزش دارن. خدارو شکر که آزاد شدن.
خیلی خوبه اگر به بعضی مسائل، نگاه انسانی به تگرش سیاسی ارجحیت داشته باشه.